منم ترانه خونه ترانه ی آوانگارد
بس که رسیده اینجا به استخون من کارد
بهم بزن سکوت و بشسکن تن تابوت و
میون شرق وحشی میخام برات کابوی شم
میخام بدزدمت و شاهزاده ی ترور شم
افسانه رو دوئل کن بدبختیام و ول کن
بیا قد سیصد سال بریم تو قار بخوابیم
حداقلش اینه سه قرن بی عذابیم
چشمات و رو هم بزار خارج میشیم از مدار
♫♫♫
رو دنده ی لج من بند اومده اتوبان
کنارمی دوباره تو جنگل سی سنگان
رفتن همیشه رفتن خط زمان و بشکن
قدم بزن تو پارک رویای فرضی من
تنت ی سرزمینه با خط مرزی من
بی تو روان پریشم نذار آقا جهنمی شم
♫♫♫
درست مث ی فیلمه آرزوهام و ببین
یخورده مهربون باش اندازه ی یه دلفین
تئاتر زندگی رو خوب بازی میکنی تو
شبیه درب و تخته باهات چه جور و جفتم
نزار تو راه رویا پیلی پیلی بیوفتم
بدونه حسرت و کاش هم قدم خودم باش