داغ جوون دیده ی پرپر منم

مسلخ سروای تناور منم
باغ گل بی بر و بی برگ من

حرمت آهوی جوون مرگ من
ناجی باغ گل بی برگ کو

ضامن آهوی جوون مرگ کو
شب شد و پیک تب و غم سر رسید

عطر گلاب از خود فمصر رسید
جنگو جلو جهل و جنون

آوردن دختر شاه پریونو بردن
حال من از رفته و مونده بد شد

قالی کرمون تو دبی لگد شد
غیرت من خار بیابون شده

بی تو کفن خواب خیابون شده

بغض من از سنگ و سفاله ولی

این من و این گریه بگو یا علی
هق هق ابرای جهان در توئه

آخ نگو بغض اخوان در توئه
رحم به ابرای بهارم کنین

شاخه گلی خرج مزارم کنین
جهلو جلو جرم و جنون

آوردن دختر شاه پریونو بردن
دست عجم خار رطب میخوره

شیره نخلارو عرب میخوره
تا میری آتیش بکشی غماتو

پیرهن عثمون میکنم صداتو
از من و از غیرتم ای هم نفس

گریه به خاک پدری موند و بس
تا میری آتیش بکشی غماتو

پیرهن عثمون میکنم صداتو
تا میری آتیش بکشی غماتو

پیرهن عثمون میکنم صداتو