ی دیوونه ی افسرده سرخورده پژمرده
ی روانی دل مرده به تهش خورده

که نمیدونه غمهاشو حرفاشو درداشو به کی بگه اون تنها شد

چشماشو بست آسون

ی بیماری که دستاشو گرماشو
سرما برد ی عصبی که چشماشو زخماشو

بست تا صبح

ی خونه ای که دااغونه جامونده بارونه
همه رویاهاش به دار مونده د راه مونده

چشاش خونه

در و دیوار منه بی حال شبو سیگار بعد رفتن تو
ملودی رو گیتار شده کار شبو روزای سردم

که خسته کرده منو عصبی بی حال

در و دیوار منه بی حال شبو سیگار بعد رفتن تو
ملودی رو گیتار شده کار شبو روزای سردم

که خسته کرده منو عصبی بی حال

خسته از ملودیای تکراری تحریرای
اضافه توو این موزیک و فضاهای احساسی

من پر خشم و حس و نفرت ولی انگاری
غمو غصه همه حسایی که تو بهم دادی

دلم شده تاریک هی باریک این پلکا خیس شدن و پیدات نیست

در و دیوار منه بی حال شبو سیگار بعد رفتن تو
ملودی رو گیتار شده کار شبو روزای سردم

که خسته کرده منو عصبی بی حال

تو نمیدونی من مردم بعد گلایی که پژمردن
بهم نگو من بردم بعد این همه مدت نگو بد بود

اینو بودن هنوزم همونم با اینکه رفتی
مقصر من بودم موندم پای تو عف خوردم