ما ساده بودیم با دنیاهای کوچیک قبلا خونواده بودیم
رویاهامون کورمون کرد کم کم تا مغرورمون کرد دلسرد و دور افتاده بودیم
تیکه پاره جا موند خاطره هامون تو هر ایستگاه
خیسه خیس بارون لخته خیابون با من تنها با من تنها تو پیچو خم راه
سنگین داره میره یه شبه دیگم دلتنگی ته نشین میشه ته سینه ام
شام سرد شده مونده روی میز سخته حرف زدن با کسی که نیست
یه تخته خوابه خالی تا صبح بیدارم این حوالی , این حوالی
تیکه پاره جا موند خاطره هامون تو هر ایستگاه
خیسه خیس بارون لخته خیابون با من تنها , با من تنها
تیکه پاره جا موند خاطره هامون تو هر ایستگاه
تو پیچ تند جاده بازم به یادتم باز تنها , باز تنها تکرار اشتباه