موسم گل دوره حسن
یک دو روز است در زمانه
ای به دل آرایی به عالم فسانه
ای که ز تو مانده، نکویی نشانه
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
خاطر عاشقان را میازار
خوش نباشد ز معشوقه آزار
گر بسوزد شمع و پروانه را با زمانه
چون شود روز شمع و شب را نبینی نشانه
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
میکنی صید مرغ بسته
میزنی سنگ بر شکسته
میکشی با تیغ ستم یار خسته
خسته دلان یکسره در خون نشسته