سکوتم میپیچه تویه خونه ای
که اون وقتا با خنده هات پر میشد
ببین دنیایی که با هم ساختیم یه ویروونه شد بعد تو خود به خود
قدیما به لطف حضور تو بود
که خوشبختی به من غریبی نکرد
اگه طاقت اینو داری که از غم تو بمیرم دیگه برنگرد
دیگه برنگرد
میدونم به سمتم یه روز برمیگردی
تو طاقت نداری
میدونم این عشقو فراموش نکردی
تو طاقت نداری
میدونم به سمتم یه روز برمیگردی تو طاقت نداری
میدونم این عشقو فراموش نکردی تو طاقت نداری
همیشه باهر چی که خواستی ازم
به هر شکل ممکن کنار اومدم
مگه میشه یادت بره اسمتو
چقدر عاشقونه صدا میزدم
مگه میشه یادت بره قصه ای که با اشکایه من به آخر رسید
من عادت ندارم به این فاصله
همین قدر بدون نامیدم شدید
میدونم به سمتم یه روز برمیگردی تو طاقت نداری
میدونم این عشقو فراموش نکردی تو طاقت نداری
میدونم به سمتم یه روز برمیگردی
تو طاقت نداری
میدونم این عشقو فراموش نکردی
تو طاقت نداری