دگر باره بشوریدم بدان سانم به جان تو
که راه خانه ی خود را نمیدانم به جان تو
من آن دیوانه ی بندم که دیوان را همی ‌بندم
زبان عشق می‌ دانم سلیمانم به جان تو
چو تو پنهان شوی از من همه تاریکی و کفرم
چو تو پیدا شوی بر من مسلمانم به جان تو
چو آبی خوردم از کوزه خیال تو در او دیدم
وگر یک دم زدم بی‌تو پشیمانم به جان تو
دگر باره بشوریدم بدان سانم به جان تو
که هر بندی که بر بندی بدرّانم به جان تو
اگر بی ‌تو بر افلاکم چو ابر تیره غمناکم
وگر بی‌ تو به گلزارم به زندانم به جان تو
سماع گوش من نامت سماع هوش من جامت
عمارت کن مرا آخر که ویرانم به جان تو
تو عید جان قربانی و پیشت عاشقان قربان
بکش در مطبخ خویشم که قربانم به جان تو