هستی چه بود قصه پر رنج و ملالی

کابوس پر از وحشتی آشفته خیالی

ای هستی من و مستی تو افسانه ای غم افزا

کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی

ز هستی نصیبم بود درد بی نهایت



───┤ ♩♬♫♪♭ ├───



چنان نی ندارم سر شکوه و شکایت

چرایی غمین اقامت گزین به درگاه می فروشان

گریز از محن چو من ساغری بزن ساغری بنوشان

هستی چه بود قصه پر رنج و ملالی

کابوس پر از وحشتی آشفته خیالی

ای دل چه ز جانم خواهی ای تن ز چه جانم کاهی



───┤ ♩♬♫♪♭ ├───



ترسم که جهانی سوزد از دل چو بر آرم آهی

به دلم نه هوس نه تمنا باشد

چه کنم که جهان همه رویا باشد

بگذر ز جهان همچون من افشان به جهانی دامن

بزمم سیه اما سازد جمع دگران را روشن