چه وقتی که جونت رو میدی براش چه وقتی که سمتش دعا میکنی
واسه چند تا دیوار و گل دسته نیست تو از اعتقادت دفاع میکنی

برای دلت جونت و میدی و واست هر چی غیر از دلت باطلِ
نه پای جنونِ نه دیوونگی تمامِ سلوکت برای دله

این از خود گذشتن یه دنیا رو ترسوند این مردا نبودن که مرزی نمیموند
دل دادن به دریا پر عاشق شدن بود جونشون رو این خاک غرور وطن بود
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

یه جایی که قلبت براش میتپه غرورش که باری روی شونته
تو چی دیدی تو این همه حادثه که اینقدر سوختن واست راحته

تو تاریکیه کل دنیای ما تو ماهی که پشتِ سرم روشنی
غرورم رو مدیونه حسِ توام تو حیثیتِ سرزمینِ منی

این از خود گذشتن یه دنیا رو ترسوند این مردا نبودن که مرزی نمیموند
دل دادن به دریا پر عاشق شدن بود جونشون رو این خاک غرور وطن بود