از اول نمیخواست باور کنم
کسی که خیال منو برده بود
کسی که تو خواب و بیداریام
برای نفس های من مرده بود
که بارون منم کویری تلخ
اگه رود باشه به من میرسه
اگه چشمه بود و نبودش منم
اگه رود باشه به من میرسه
از اول نمیخواست باور کنم
که عشقش تموم وجودش منم
که تا آخرین لحظه ی زندگی
نفس هاش بود و نبودش منم
قبول که هر کس خدایی داره
خدای من اما قدیمی تره
خدای تو مثل خودت بی وفاست
خدا من اما صمیمی تره
خدای تو تردید و ترس ولی
خدایی که دارم پر از باوره
خدایی که مثل کس دیگه نیست
مثل بنده هاش اول و آخر
از اول نمیخواست باور کنه
که عشقش تموم وجودش منم
که تا آخرین لحظه ی زندگی
نفس هاش بود و نبودش منم
اگه اون کویره که بارون شم
اگه رود دریای بی خوابشم
اگه چشمه کوهم به جوشیدنش
بگو برکه باشه که مهتابی شم