بازم مثل هر شب کسلم

غصه نشسته رو دلم

میگن بازم شهید میاد

یه عالمه خیلی زیاد

ای ایران ای مرز پر گوهر

زنده باد ایران ای ایران

دسته گلای بی زبون

گمشده های بی نشون

یه ریزه خاکسترشون

دو حلقه انگشترشون

یه تیکه استخون سرد

یه شاخه گل یه بال و پر

یه دکمه ی پیرهنشون

یه ذره خاک تنشون

تابوتای یه اندازه

تو هرکدوم یه سربازه

بادی که شیون میزنه

ابری که بر تن میزنه

تابوتا خیس آب میشن

دسته گلا خراب میشن

میپیچه تو شهر و دهات

عطر سلام و صلوات

آی مادرای مهربون

بچه هاتون بچه هاتون

دسته گلایی که دادین

به جبهه ها فرستادین

حالا با تابوت اومدن

با بوی باروت اومدن

سر ندارن پا ندارن

شوق تماشا ندارن

مادر از خدا میخوان

با گریه و دعا میخوان

تابوتاشونو باز کنن

بچه هاشونو ناز کنن

اما بویی عجیب میاد

بو کنی بوی سیب میاد

میگن کسی که پا بشه

راهی جبهه ها بشه

سر به بیابون بذاره

تو عاشقی جون بزاره

اونجا که آفتاب میشینه

خواب گلستون میبینه

بچه های عزیزم باغ گلای سیبم

رو عشقتون پا نذارین

ایرانو تنها نزارین

میهن رو تنها نزاری