گریه کردم اما درد مو نگفتم
تکیه دادم به غرورم تا دیگه از پا نیفتم
گریه کردم گریه کردم چه ترانه بی اثر بود
مثل مشت زدن به دیوار اولین فصل شکستن
آخرین خدانگهدار من به قله می رسیدم
اگه هم ترانه بودی صد تا سدو می شکستم
اگه تو بهانه بودی اگه هم ترانه بودی
اگه تو بهانه بودی گریه کردم،گریه کردم
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

با تو فانوس ترانه یه چراغ شعله ور بود
لحظه ها چه عاشقانه قاصدک چه خوش خبر بود
کوچه ها بدون بی بست آسمون پر از ستاره
شبا گلخونه ی خورشید واژه ها شعر دوباره
واژه ها شعر دوباره دست تکون دادن آخر
توی اون کوچه ی خلوت بقض بی وقفه ی آغاز
گریه های بی نهایت گریه کردم