شب که می‌ رسد از کناره‌ها
گریه می‌کنم با ستاره‌ها
وای اگر شبـی ز آستین جان
بر نیاورم دست چاره‌ها
همچـو خامشان بسته‌ام زبان
حـرف مـن بـخـوان از اشـاره‌ها
ما ز اسـب و اصـل افــتـاده‌ایم
مـا پـیـــاده‌ایـــم ای ســواره‌ها
ای لـهـیـب غــم آتـشــم مـزن
خــرمـنـم مســوز از شــراره‌ها