خرم آن بقعه که آرامگه یار آنجاست
راحت جان وشفای دل بیمار آنجاست
من دراین جای همین صورت بی جانم وبس
دلم آنجاست که آن دلبر عیار آنجاست
درددل پیش که گویم غم دل باکه خورم
روم آنجا که مرا محرم اسرار آنجاست
سعدی این منزل ویران چه کنی جای تونیست
رخت بر بند که منزلگه احرار آن جاست