رو سر بنه به بالین
تنها مرا رها کن
ترکِ من خراب شب گرد مبتلا کن
ماییم و موجِ سودا
شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا…

خواهی برو جفا کن!
دردیست، غیر مُردن
آن را دوا نباشد…
پس من چگونه گویم؟
کاین درد را دوا کن؟